Ég held ég hjóli heim

Ég komst nú ekki í biðraðirnar síðdegis í dag vegna funda og líkamsræktar - sem ég mat meira en afsláttinn af þeim fimmtungi tanks, eða svo, sem uppá vantaði. Reyndar náði ég að vinna heima í morgunsárið meðan Hafnarfjarðarvegur var stíflaður við Hamraborgina. Nú vil ég hins vegar taka undir með Valgeiri Guðjónssyni í laginu góða með smá umritun - sem ég vona að mér leyfist, með fullkomnum fyrirvara og tilvísun - því

 

ég held ég hjóli heim, held ég hjóli heim

 

- á morgun (ef Guð og veður leyfir); það er "privat"  afstaða mín, sbr. athyglisvert sjónarhorn hér í síðdegisútvarpi Rásar 2 í dag.

 

Svo má reyndar líka taka undir með höfundinum í sama lagi: "Þett'er búið að vera eitt brjálæðislegt geim."

 

Afstöðu talsmanns neytenda má sjá hér.

N1 veitir 25 króna afslátt á eldsneytisverði

Nei, en ég "sat" apríl - þannig að brjóstin höfðu óbeint áhrif

Sjá hér um áhrif besta apríl-gabbsins á mig, hér um frétt sem var ekki aprílgabb og hér um misheppnað forskot mitt á sæluna. Og hér um önnur helstu göbbin.

Varstu gabbaður í dag?

Brjóst á berangri - hvar, hvenær og hvernig ber!

Mér finnst ekki sanngjarnt - eins og sumir bloggarar hafa gert í dag - að ljóstra upp um aprílgabb áður en þau eru um garð gengin eða hafa náð áhrifum; þess vegna beið ég fram á kvöld með að blogga um þetta besta aprílgabb dagsins - sem ég hef séð. Að vísu hef ég ekki enn séð fréttir eða blogg um að þetta sé aprílgabb en í vissu minni um það lét ég í raun gabbið hafa áhrif á mig - ég sat apríl, en hljóp ekki apríl!

 

Ég er alltaf með sunddót í bílnum og á kort í flestar sundlaugar á suðvesturhorninu og fer gjarnan í pottinn í þeirri laug sem ég er næst staddur. Síðdegis í dag átti ég fund í vesturborginni og hefði komið til greina að fara í mína gömlu heimalaug, Vesturbæjarlaugina, í tengslum við fundinn; af ótta við að vera myndaður á leið úr lauginni eins og aprílgabbaður syndaselur lét ég Kópavogslaugina duga.

 

Við þetta skemmtilega aprílgabb, sem mátti sjá víðar á blogginu, rifjaðist upp fyrir mér ágætis blogg (sem ég tek undir) ofurbloggara sama dag og ég byrjaði að blogga fyrir tveimur vikum síðan og athugasemdir við það um synjun við sænskri brjóstaberun í sundi en athugasemdir við þá frétt  hljóta að slá met (taldi þá um 40).

 

Enda þótt ég þykist vera feministi virðist mér þarna of langt gengið í "jafnréttisbaráttu."

 

Þó að tilvísaðar athugasemdir við bloggið og fréttina segi eiginlega allt sem segja þarf vil ég freista þess að slá botninn í þetta með því að bæta við að þetta mál er afstætt eins og fleiri; það er ekki sama hvenær, hvar, hvernig o.s.frv. - t.d. hvort um er að ræða brjóst í svefnherbergi, á sólarströnd, í sundi, brjóstagjöf á brautarstöð - eða franska forsetafrú. Svo skiptir máli afstaðan milli fólks - er um að ræða hjón eða tvo neytendur!

 

M.ö.o. eru sundlaugargestir - neytendur - á Íslandi ekki vanir því að brjóst séu beruð á "berangri" allan ársins hring. Þó að það hafi vitaskuld tíðkast í góðviðrinu sem ávallt var í sundlaug Akureyar - uppi í sólarbekkjabrekkunni - er ekki þar með sagt að hið sama eigi við í suddanum sunnanlands. (Skyldi einhver efast um réttmæti þess að ég geri greinarmun á landshlutum minni ég á að mismunun eftir búsetu er ekki bönnuð "berum" orðum í stjórnarskránni, 65. gr.) Ég er ansi hræddur um að jafnvægið myndi raskast í hópi sundlaugarneytenda - bæði til og frá og jafnt meðal karla og kvenna - ef konur færu að mæta þar berar að ofan.

Aprílgabb í garð háskólafólks?

Í dag hittist í fyrsta skipti tvíhöfðanefnd forsætisráðherra um þróun Evrópumála; þar eiga sæti fulltrúar allra stjórnmálaafla, atvinnurekenda og launafóks - eða hvað? Þau tæpu sjö ár sem ég var framkvæmdarstjóri Bandalags háskólamanna (BHM) leit ég að vísu svo á - og hegðaði mér eftir því - að BSRB væri eins og eldra systkini í hópi samtaka opinberra starfsmanna gagnvart hinu opinbera og ASÍ væri stóri bróðir. Auðvelt var líka að finna mál þar sem ASÍ sýndi marktæka forystu fyrir launafólk í landinu. Sama gilti um BSRB í réttindum opinberra starfsmanna. BHM tók síðan forystu í einstökum málum - svo sem fæðingarorlofi - m.a. fyrir karla, í þágu kvenna og barna á nýjum tímum.

 

Því naut stuðnings sú afstaða að sýna hollustu í samstöðu launafóks gagnvart atvinnurekendum.

 

Á Íslandi eru sem sagt þrjú heildarsamtök launafólks, þ.e. samtök stéttarfélaga; í því felst að í ASÍ eru stéttarfélög innan landssambanda og stéttir á borð við rafiðnaðarmenn, verslunarfólk og verkafólk, í BSRB eru bæði lögreglumenn, sjúkraliðar og félagsmenn stærsta stéttarfélags ríkisstarfsmanna, SFR, - og í BHM eru t.d. bæði yfir 2.000 hjúkrunarfræðingar, viðskiptafræðingar, sálfræðingar og félagsvísindamenn. O.s.frv. 

 

Það tókst að fá aðild BHM viðurkennda að stjórn Vinnueftirlits ríkisins - með lögum - og að einstaka nefnd, sem skipað er í samkvæmt lögum eða ákvörðun ráðherra - svo eitthvað hefur þetta þokast.

 

Nú er þetta að vísu ekki beinlínis neytendamál, sem ég blogga aðallega um, en mér svíður að þessi stóri hópur launafóks skuli ekki viðurkenndur. Auk þess er þetta óbeint eitt stærsta hagsmunamál íslensks launafólks og neytenda. Hvers eiga háskólamenn að gjalda að þeir eigi ekki fulltrúa í nefnd forsætisráðherra um Evrópumál sem kemur saman í fyrsta skipti í dag, 1. apríl? Þetta er væntanlega aprílgabb!

Nefnd um þróun Evrópumála hélt fund með ráðherrum

Er heimsendir í nánd?

Hef ég misst af einhverju? Ég hef að vísu - að vanda - reynt að fylgjast vel með fréttum - bæði innlendum og erlendum, sérstaklega undanfarið. Rétt í þessu heyrði ég hins vegar óvænt auglýsingu í sjónvarpinu í miðju Kastljósi um að við ættum að taka þátt og greiða einhverja Heimsenda-gíróseðla. Eru Seðlabankinn og önnur stjórnvöld ekki að standa sig? Hefur eitthvað gerst í bankamálum meðan ég skrapp í líkamsrækt? Eða er þetta einhver smitun frá rússneska sértrúarfólkinu í hellinum?

Matadorpeningar; spilinu lokið?

Undanfarið hafa þeir sem vita betur og valdið hafa (eða eiga að hafa annað hvort eða bæði), beint eða óbeint, verið að staðfesta með orðum og gerðum það sem mér hefur fundist alllengi. Mér hefur fundist eins og ég sé í Matadorspili. Vandinn við spilið, sem ég haft svo gaman af, er að það sem maður kaupir og á af peningum í Matador virkar ekkert utan leiksins.

 

Verra er að undanfarið hefur mér ekki liðið eins og ég sé spilari; ég er bílinn! Einhverjir aðrir kasta teningunum.

 

Betra er hins vegar að þessir ofangreindu - þeir sem vita og ráða - eru ekki bara búnir að átta sig á þessu; ég sé á veffréttum (ekki véfréttum) og umfjöllun og öðrum teiknum undanfarna sólarhringa að þeir (og sem betur fer í einhverjum tilvikum þær) ætla að gera eitthvað í þessu. Mótleikarinn er mættur. Ég vona að launafólk og neytendur fái innan tíðar að spila með - en verði ekki bara leiksoppar. 

FME rannsakar árásir á krónuna

Úps! Ég ætlaði ekki að vera sannspár. Endurtekur "hvítakjöts"málið sig nú?

Með þessari færslu um þörf á nýju "skinkumáli", sem ég rakti í þessari færslu, ætlaði ég aðeins að árétta upprifjun mína á rúmlega 14 ára gömlu lögfræðilegu skólabókardæmi um að skýr lagaregla - t.d. um frjálsan innflutning á landbúnaðarvörum - þarf beina undantekningu í lögum (en ekki lögskýringargögnum) til þess að meginreglan eigi ekki við. Fyrri færslan kom í kjölfar umfjöllunar um áhrif löggjafar - sem eru metin í áhrifum en ekki mæld eftir lengd eða þyngd - t.d. eins og kjúklingar og svínakjöt sem málið er nú aftur farið að snúast um!

 

M.ö.o. virðist mér að sagan frá því fyrir hálfum öðrum áratug, sem stuttlega er rakin í færslu minni á annan á páskum - fyrir 6 dögum síðan, sé að endurtaka sig, þ.e. að

• neytendur gjalda enn háu verði (m.a.) fyrir landbúnaðarstefnu Íslands,
• stjórnarflokkanir tveir eru annars vegar sá sami og hins vegar arftaki hins,
• ráðherrar landbúnaðar og utanríkismála virðast deila um hvort vernda eigi landbúnað og innlenda framleiðslu áfram með lítt breyttum hætti eða hvort hleypa eigi lífi í innflutning og samkeppni, neytendum til hagsbóta.

 

Eru fleiri líkindi - eða ólíkindi - sem lesendur sjá?

 

Vonandi leysa stjórnmálin þetta skinku- og kjúklingamál en ekki dómstólar eins og síðast. Dómstólarnir leystu málið þá - að mínu mati - vel, bæði lögfræðilega og neytendapólitískt, ef svo má segja. Dómstólar leystu fyrra "hvítakjöts"málið líka fljótt (með þá nýlegri lagaheimild til flýtimeðferðar, ef ég man rétt). Þá unnu neytendur óbeint fyrir Hæstarétti en töpuðu í héraði og á þingi í kjölfarið. Ég vænti þess að sú saga endurtaki sig ekki.

 

Fljótt og vel; ekki "hægt og hljótt!" 

 

"Markaðir þurfa mótleikara"

Svona umorðaði Sigrún Davíðsdóttir hjá Ríkisútvarpinu (RÚV) í London það í Speglinum í fyrrakvöld þegar hún rakti umfjöllun breskra blaða um - nei, ekki bara um íslenskt efnahagslíf - heldur um umræðu í Bretlandi um hvert (ekki hvort) eftirlitshlutverk ríkisins eigi að vera í ljósi bankakreppu. Umræðan kemur í kjölfar skýrslu breska Fjármálaeftirlitsins um afskipti þess af Northern Rock-bankanum sem sýnir að sögn Sigrúnar að fjármálaeftirlitið viðurkennir að hafa haft augun á öðru. Umræðan sýnir að mati Sigrúnar að þeir sem rita í viðskiptablöð - t.d. Financial Times - hafa nú komist að því að markaðir þurfa (meira) aðhald; þeir eru ekki fullfærir um að sjá um sig sjálfir heldur þarf opinbert eftirlit og stjórntæki af hálfu hins opinbera. "Markaðir þurfa mótleikara," dró Sigrún saman sem niðurstöðu breskra viðskiptasérfræðinga í Speglinum.

 

Sama kom fram í fréttum RÚV í gærkvöldi að stjórnvöld í Bandaríkjum Norður-Ameríku hygðust auka eftirlit með bönkum og fjármálastofnunum til þess að geta betur gripið inn í þróun á mörkuðum; völd Seðlabanka verða aukin verulega, hlusta nánar hér um væntanlega ræðu fjármálaráðherra Bandaríkjanna um þetta á morgun.

 

Við sama tón kveður t.a.m. í leiðara breska tímaritsins Economist í gær - "The regulators are coming" - þar sem þetta 165 ára gamla málgagn frelsis bæði spáir því og hvetur til þess að meira regluverk og eftirlit þurfi að koma til í ljósi ástandsins á fjármálamörkuðum nú; þetta er líka rökstutt í leiðaranum, nánar um það síðar.

 

Þetta - sem bresk viðskiptapressa, bandarísk stjórnvöld og brjóstvörn frelsisins, Economist - benda nú á hefur markaðssinnað jafnaðarfólk, félagshyggjumenn og svonefndir forsjárhyggjusinnar reyndar lengi talið sig vita - líka við sem störfum í eftirlitsiðnaðinum.

Komið nú konur - jafnrétti á blogginu!

Af því að ég er fæddur í Noregi vil ég gera eins og Norðmenn um stjórnir fyrirtækja sinna - að þar ríki kynjajafnrétti, þ.e. þannig a.m.k. 40% af hvoru kyni eigi fulltrúa í stjórnum, með góðu eða illu. Sjálfur geri ég það með góðu, þ.e. að vilja gæta jafnræðis í vali á bloggvinum mínum og einkum jafnréttis milli kynjanna - eins og vonandi í blogginu sjálfu.

 

Komið nú konur! Ég er alveg að ná þessu.

 

PS Í raun mætti réttlæta hærra hlutfall kvenkyns bloggvina á neytendabloggi mínu sem talsmanns neytenda enda er vel þekkt að konur standa fyrir vali á meiri hluta kaupa heimilisins og eru því í vissum skilningi meiri - og kannski stundum meðvitaðri - neytendur en karlar eins og endurspeglast m.a. í vali mínu í ráðgjafarráð talsmanns neytenda.

Hvað finnst talsmanni neytenda?

Einhverjir gætu spurt sig hvað talsmanni neytenda finnst um fjárhæð og fyrirkomulag olíugjalds, vörugjalda og annarra neysluskatta, þ.e. gjalda til hins opinbera sem felast í verði vöru og þjónustu. Stutta svarið er að finna hér:

 

„Tel ég því rétt að breytingar sem gerðar eru á óbeinum sköttum á borð við olíugjald, sem neytendur bera á endanum, séu gerðar með ótímabundnum hætti og séu þannig varanlegar – þar til önnur skipan er gerð á af hálfu löggjafans. Byggist þessi afstaða jafnframt á því að góðir löggjafarhættir feli í sér að viðskipti lúti ekki bráðabirgðaráðstöfunum.“

 

Langa svarið er hér.

Bílstjórar mótmæla