Færðist upp um 11 sæti!

Uppgötvaði óvænt vinsældalista mbl.bloggara í gær (og á greinilega enn margt ókannað í netheimum) og fór að skoða listann. Vitaskuld hefur slíkur listi ekki áhrif á hlutlausa embættismenn eins og mig; ég tók samt "óvart" eftir því í morgun að ég hafði færst upp um 11 sæti úr 59. í 48. sæti. Í alvöru reyni ég þó að sannfæra mig - og ykkur - um að ég sé aðeins að reyna að koma málstað neytenda á framfæri (eins og mér ber lagaskylda til) en ekki ná einhverju sæti - rétt eins og ég stefndi aldrei að tiltekinni eða góðri einkunn í laga- eða stjórnunarnáminu - aðeins að verða góður lögfræðingur og bæta mig í stjórnun.

 

En auðvitað er stundum einhver fylgni eða skörun hér eins og þá.

Að hika er sama og tapa

Best er að blogga strax - ef maður er ekki undir stýri, í heita pottinum eða þvíumlíkt - því ekki er víst að hugmyndin komi aftur seinna, í sömu mynd. Svo ef bloggari er í vafa eða ekki alveg allsgáður eins og stundum hefur heyrst - ef ekki gerst - þá er hægt að vista og birta síðar. Þetta er mín, auðmjúka, reynsla af þessum áhugaverða miðli eftir rúmlega viku reynslu.

Um ritstjórnaráráttu - og til hamingju Björg!

Ef ég dreg dám af reyndari bloggara og tala örlítið um sjálfan mig og rifja upp söguna eins og enn eldri bloggari rifjast það upp að þessi nýi vefmiðill undir "minni ritstjórn" er, að ég held, fimmti fjölmiðillinn, ef svo má segja, sem ég ritstýri. Skáletruðu orðin rifja ég upp vegna þess að ónefnd skólasystir mín í lagadeild Háskóla Íslands gerði nokkurt grín að fyrsta leiðaranum í "mínum" fyrsta Úlfljóti sem kom víst út 29. mars 1994 - dagsetning sem ég man ekki bara af því að dagsetningar virðast festast í huga mér, óumbeðnar, heldur af því að þá varð fyrsta systkinabarn mitt eins árs.

 

Grínið fólst augljóslega í því að bæði mátti (mis)skjila orð mín þannig að ritstjórnin væri eitthvað minni en hinar fyrri og auk þess mátti gera því skóna að ég tæki sjálfan mig nokkuð alvarlega - sem flestir ungir laganemar gera reyndar. Vissulega var þetta fyrsta kjörna trúnaðarstarfið mitt ef frá er talin vera mín í ritnefnd Munins, skólablaðs Menntaskólans á Akureyri 1985-6, undir stjórn núverandi heilbrigðisráðherra, Guðlaugs Þórs Þórðarsonar, sem var ritstjóri; það var ágæt reynsla sem ég bjó að við ritstjórn Úlfljóts átta árum síðar. Þar stýrði ég góðum hópi í ritnefnd Úlfljóts sem hefur að jafnaði komið út um 4rum sinnum á ári frá 1947, í rúm 60 ár nú. Í ritnefndinni "minni" voru þrír laganemar sem nú eru lögmaður og háskólakennari, doktor í lögfræði og aðstoðarmaður ráðherra en læt þá ónefnda að sinni til þess að vera ekki sakaður um óhóflega nafntogun. Þá hafði ég áður setið eitt ár í ritnefnd Úlfljóts - undir einarðri en samt einstaklega ljúfri ritstjórn Bjargar Ágústsdóttur - sem er einmitt fertug í dag; til hamingju Björg.

 

En aftur að ritstjórnaráráttunni; af eftirfarandi fimm (fjöl)miðlum, sem ég hef ritstýrt, hef ég reyndar sjálfur stofnsett þrjá:

1. Lungi 1984.
2. Úlfljótur 1994, tímarit laganema.
3. BHM-tíðindi 1999.
4. Vefur talsmanns neytenda 2007.
5. Blogg Gísla Tryggvasonar, talsmanns neytenda.

 

1. Lunga, "stofnaði" ég með tveimur eða þremur skólabræðrum mínum í Gagnfræðaskóla Akureyrar, Baldri, jafnaldra mínum, Garðari, vini mínum, og Halldóri Halldórssyni yngri, frænda mínum; Lungi kom aðeins út einu sinni en er - í minningunni a.m.k. - besta ritið sem ég hef ritstýrt (og tekið myndir í).
2. Virtastur og elstur er Úlfljótur, tímarit laganema (við Háskóla Íslands - verður nú að bæta við), sem hefur sem sagt langa og merka sögu eins og ég nefndi og lesa má nánar um hér.
3. BHM-tíðindi eru málgagn Bandalags háskólamanna sem ég ritstýrði megnið af starfstíma mínum sem framkvæmdarstjóri og lögmaður BHM 1998-2005.
4. Vefur talsmanns neytenda var settur upp til bráðabirgða skömmu eftir að ég tók við þessu nýja embætti síðari hluta árs 2005 en varð alvöru vefur sem ég gat sett efni inn á frá upphafi árs 2007.
5. Þetta blogg er nýmæli í því skyni að gegna hlutverki talsmanns neytenda betur.

 

Framangreint ritstjórnarbrölt og önnur þátttaka af svipuðu tagi bendir til þess að ég hafi þörf fyrir að tjá mig opinberlega - eða hafa áhrif - enda er lengsta hlé mitt frá ritstjórn fjölmiðla, 10 ár, markað af nær 5 ára veru minni í Danmörku í lok níunda áratugarins; jafnvel þá tókst mér að gerast fréttaritari nýlegrar útvarpsstöðvar, Bylgjunnar, í Danmörku, síðasta árið mitt þar.

 

Í kjölfarið komu svo mörg sumur þar sem ég öðlaðist mína aðalreynslu af fjölmiðlum sem blaðamaður hins norðlenska, sögufræga og þéttlesna dagblaðs Dags en mín fyrstu skref steig ég reyndar í kringum 1984 sem ljósmyndari unglingasíðu Dags, er nefndist Allt (sem Fréttablaðið hefur síðan tileinkað sér í seinni tíð), sem ég vann efni í ásamt eldri bróður mínum, Eggerti, og Helgu Björk Eiríksdóttur, sem nú er markaðs- og kynningarstjóri Kauphallar Íslands.

Nóg um þessa einsögulegu upprifjun - sem vonandi er til þess fallin að skýra að nokkru hvers vegna ég tek nú loks til við að blogga - enda er þessi miðill greinilega sá virkasti og væntanlega útbreiddasti sem ég hef "ritstýrt."