Hæstiréttur leyfir að fulltrúar almennings vinni af sannfæringu

Í dómi Hæstaréttar frá í gær í máli MS, Auðhumlu og OS gegn Samkeppniseftirlitinu (Se) er hafnað ásökun þeirra um vanhæfi forstjóra Se. Vanhæfi þýðir á mannamáli að sá, sem úrskurði í máli, kunni að vera hlutdrægur í málinu. Megin ályktunin, sem ég dreg af þessum dómi Hæstaréttar, er að jafnvel þó að embættismaður gæti ekki fullkominnar kurteisi af því að honum finnst lagaumhverfið siðlaust (og jafnvel hagnýting á því, mjólkurvöruneytendum til skaða) þá þýði það ekki að hann sé hlutdrægur og ófaglegur við mat á því hvort fyrirtæki hafi misbeitt stöðu sinni.

 

Embættismenn mega sem sagt hugsa - og jafnvel segja - þessa fleygu hugsun: "Löglegt (kannski) - en siðlaust."

 

Fyrir utan ofangreinda megin niðurstöðu Hæstaréttar var hann vitaskuld sammála héraðsdómi um að forstjórinn væri ekki vanhæfur í umræddu máli vegna

• opinberra ummæla forstjórans um samkeppnislega skaðlegt ástand í mjólkuriðnaði og
• um samkeppnishamlandi búvörulög eða
• vegna rökstuðnings Se fyrir húsleitarbeiðni gagnvart MS.

Forstjóri Samkeppniseftirlitsins þarf ekki að víkja sæti